Σαν εξαρτημένη κι εγώ από τη νωθρότητα..μου (ξανά) συστήνομαι..
Είμαι 36 χρόνων, εργαζόμενη.. Τελευταία φορά που γυμνάστηκα ήταν…χμμμ να σκεφτώ..ήταν όταν η Πέγκυ Ζήνα ήταν μελαχρινή και τραγουδούσε: “Αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι”.. Σχεδόν δύο ολόκληρες σχολικές χρονιές έπαιξα βόλεϋ και υπήρξα και συνεπής..
Μετά μεγάλωσα..και βαρέθηκα..κίνητρο δεν έβρισκα..αποφάσιζα να πάω γυμναστήριο, πλήρωνα ετήσια συνδρομή κι έλεγα σήμερα θα πάω – αύριο θα πάω..τελικά περνούσε ένας χρόνος, ποτέ δεν έβλεπα καν που ήταν το γυμναστήριο (είχα κάνει ηλεκτρονική πληρωμή)..άλλη φορά πλήρωσα ετήσια και.. θαύμα..πήγα περίπου 3 συνεχόμενες εβδομάδες..την τελευταία φορά έκανα 4μηνη συνδρομή, πήγα σχεδόν 2 μήνες, μέχρι και τσάντα για το γυμναστήριο είχα αγοράσει..αλλά ρε παιδιά εσείς οι γυμναστές, να μας αγαπάτε κι εμάς που δεν έχουμε καλή σχέση με την γυμναστική, την άσκηση γενικότερα.. Εμένα μ’ αρέσει το ποδήλατο και το περπάτημα άπειρα, άρα συνήθως την έβγαζα στα όργανα..είχα κάνει όμως εγγραφή στο γυμναστήριο με μια φίλη και ήθελε ομαδικό..ε! Φίλη ήταν.. πήγα..ούσα και αγύμναστη και γυαλάκιας κάποια στιγμή πάνω κάτω το γυαλί..πάνω κάτω εγώ, την άκουσα..και έκατσα χαμό να πάρω μια ανάσα..και ξάφνου μέσα στο αυτί μου αρχίζει ο γυμναστής να σκούζει: ” Ότι δεν έκανες, θα το κάνεις σπίτι..” Μάντεψε ποιος δεν ξανά πέρασε έξω από γυμναστήριο…??!!!
Όπως προείπα αγαπώ το περπάτημα, το ποδήλατο αλλά και το κολύμπι..μου τα επιτρέπω κάθε χρόνο για ένα μήνα.. Τα κάνω κάθε μέρα όλη μέρα..στις διακοπές μου..
Είμαι μια πρωτευουσιάνα που ζει πλέον στην επαρχία.. οι καρδιακοί μου φίλοι μένουν μακριά μου.. έχω μόνο τον σύντροφο μου..και τσουπ μας σκάει κι ένας κορονοβαιρους..άντε τώρα να δουλεύεις από το σπίτι, να μην μπορείς να κάνεις τίποτα, να μην μπορείς να πας πουθενά.. τις πρώτες δύο ημέρες εργασίας από το σπίτι άρχισα, να φρικάρω.. και ύστερα ήρθε η γιόγκα (ήρθαν οι μέλισσες)..και ύστερα ήρθε η Φωτεινή.. (μα δεν υπάρχει ύστερα)
Την βρήκα εντελώς καταλάθος..στην απεγνωσμένη προσπάθεια μου να προσπαθήσω να οργανώσω την ημέρα/ζωή μου..ούσα μέσα στο σπίτι.. Από το πρώτο διαδικτυακό μάθημα που παρακολούθησα.. εντυπωσιάστηκα..ένιωσα στο τέλος του μαθήματος σαν να είμαι εκτός του σώματος μου και να με παρακολουθώ..ήταν απίστευτη εμπειρία.. Δεν συζητώ για το σώμα μου.. ένιωσα και είδα διάφορα.. αλλά η ενέργεια, η θετική διάθεση και η ηρεμία δεν συγκρίνονται με τίποτα.. Να υπογραμμίσω επίσης πως ταλαιπωρούμε χρόνια από ημικρανίες.. απελευθερώθηκε το κορμί μου, το μυαλό μου, οι ώμοι μου και η πλάτη μου που ένιωθαν να κουβαλάνε τόσα μα τόσα βάρη..
Έμεινα 23 μέρες μέσα στο σπίτι.. και κάθε ημέρα περίμενα πότε θα κάνω γιόγκα..κάποιες φορές έκανα ξανά τα ίδια μαθήματα.. κάθε φορά ήταν σαν να ήταν πρώτη φορά.
Υ.Γ. Στην δουλειά επέστρεψα κανονικά αλλά γιόγκα ακόμα κάνω.
