Είχα την τύχη να έχω δυο καλούς γονείς και ταυτόχρονα την ατυχία να τους χάσω νωρίς από την αρρώστια που θερίζει και που έχουμε φτάσει ακούγοντας τη λέξη καρκίνος να είναι πιο συχνή και απο τη λέξη κρύωμα.
Μέσα από αυτές τις δοκιμασίες έμαθα πολύ καλά δυο λέξεις την αξιοπρέπεια και τον πρόληψη. Στη δουλειά μου επίσης προσπαθώ, όσο περισσότερο μπορώ, σε βαθμό που γίνομαι κουραστική, να αφυπνίσω τον κόσμο και να κάνει κάθε έτος τις απαραίτητες εξετάσεις ανάλογα με το ιστορικό της οικογένειας. Πιστεύω στην κληρονομικότητα όπως πιστεύω και στον υγιεινό τρόπο ζωής. Όλοι λίγο πολύ τον καρκίνο τον έχουμε μέσα μας αλλά ανάλογα με τον τρόπο ζωής μας άλλοι τον ξυπνάνε και άλλοι τον έχουν σε χειμερία νάρκη.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; μήπως βοηθήσω κάποιες ψυχές γιατί δε μπόρεσα να βοηθήσω τους γονείς μου. Οι γονείς έχουν την τάση να σου κρύβουν τα συμπτώματα για να μην σε στενοχωρήσουν και οταν φτάσει η ώρα που θα το μάθεις είναι πλέον αργά.
Πήγα στον γιατρό μου και τον ρώτησα αφού έχασα δυο γονείς από τον καρκίνο και χωρίς κανένα σύμπτωμα, πότε πρέπει να κάνω γάστροσκοπηση – κολονοσκόπηση και η απάντηση ήταν χθες! Ετσι αποφάσισα να το κάνω ημέρα Δευτέρα γιατί η δεύτερη εξέταση χρειάζεται μια διαδικασία την προηγούμενη ημέρα, και έτσι επέλεξα την Κυριακή.Το ανακοίνωσα στα άτομα που γυμνάζω για το λόγο να ευαισθητοποιηθούν και να μη φοβούνται να το κάνουν και αυτοί. Άμα με ρωτήσετε αν φοβάμαι θα σας πω όχι. Ο λόγος; Οταν έχεις ζήσει τόσο κοντά τον θάνατο τα πράγματα τα βλέπεις πιο ψυχρά. Εκείνο που εύχομαι όπως και σε όλους μας ειναι να φύγουμε από τη ζωή με αξιοπρέπεια και πιστέψτε με ο καρκίνος δε σου αφήνει ίχνος…το καλύτερο φάρμακο για όλα τα παραπάνω η πρόληψη έχει καλύτερο αποτέλεσμα από το φόβο.
Ότι φοβάσαι περισσότερο το βρίσκεις μπροστά σου.
Εάν έχετε περισσότερες απορίες ρωτήστε το γιατρό σας.
